Saatler bizim değil kitaplar bizim değil bizim değil yaşamak bizim değil hiçbir şey kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim buna rağmen mutluluğa inanıyoruz. ( Attila İlhan - sozleri.org )
Kolumuzu ısırarak saatler yapardık hep küçükken sanki zamanın canımızı acıtacağını anlarmış gibi.
Firari saatler arkasından gelen isyankâr sokakların, tövbekâr çocuklarıyız biz. Sevdiğimiz için yaşar, dostluğumuz için ölürüz. Hiçbir zaman hiçbir yerde kimseye boyun eğmeyiz!
Katran karası gecelerde gözyaşlarıyla dolu saatler ve hüzün dolu sabaha doğru ilerliyor zaman.
Bir zamanlar bu caddedeki bir evin çatı katında iki sevgili mutluluk dolu saatler geçirirlerdi. Artık bitti.
Nuran Akgören-Bin Dokuz Yüz Seksen Dört: “Nisan ayının soğuk, ama açık bir günüydü; saatler on üçü gösteriyordu. Yıldırıcı esen rüzgârdan korunabilmek için çenesini göğsüne gömmüş olan Winston Smith, hızla Zafer Konağı’nın camlı kapısından içeri süzüldü; ama bir toz bulutunun da kendisiyle birlikte içeri dalmasına engel olabilecek kadar çabuk davranamadı.”