Sinmiş yalnızlığımın üstüne yârin kokusu ..
Sinmiş yalnızlığımın üstüne yârin kokusu. Gecem yokluğunun körü olmuş ne uykusu. Bir kaç satırdan sonra karalanmış alın yazısı. Adın ritim olmuş kalbime Dinle bu gönül korosu. ( Alın Yazısı - sozleri.org )
Sinmiş yalnızlığımın üstüne yârin kokusu. Gecem yokluğunun körü olmuş ne uykusu. Bir kaç satırdan sonra karalanmış alın yazısı. Adın ritim olmuş kalbime Dinle bu gönül korosu. ( Alın Yazısı - sozleri.org )
Dokunma günah sinmiş ellerinle. Ben aşkı en ‘helal’ haliyle sevdim. Harama karışmasın diye senden geçtim!
Yaz artık yaşlanan bir aktör misali sahnelerden çekilmeye hazırlanırken sonbahar tıpkı bir ölü kaldırıcısı gibi, rüzgarların arasına sinmiş, bekliyordu.
Üstlerine midye, kokoreç ve yanmış yağ kokusu sinmiş hediyelik eşya tezgâhlarını geçip, yola taşmış masaların arasından güçlükle ilerledi. Nevizade’nin şamatalı havası anason, malt ve etil alkol ile harmanlanmış, nargile dumanıyla tütsülenmişti.
Cennete kömür kokusu sinmiş.
Allah affetsin, ben namaz kılmıyorum ama şu minare var ya şu minare, orada hep dursun. diyorsan, önce minareni yıkarlar senin, sonra yeryüzündeki bir minarenin gölgesine sığınmak için yüzlerce yıllık yaşanmışlığın kokusu sinmiş toprağından ederler seni. Yusuf Armağan